Road of Rose มรคาพันหนาม

Status : Ongoing

edited August 16th 2021

started March 22nd 2020

finish on UNKNOWN

************************************

พอมาคิดดี ๆ แล้ว ชะตาชีวิตของเจ้าหญิงองค์สุดท้องแห่งราชอาณาจักรมนุษย์นั้นก็ออกจะน่าขันอยู่สักเล็กน้อย 

ด้วยเกิดมาเป็นหญิงเพียงคนเดียว แถมเกิดมาแล้วแม่ก็ด่วนตายไปเสียดื้อ ๆ 

หลังจากใช้ชีวิตล้มลุกคลุกคลานอยู่ในวังหลังอยู่หลายปี เธอก็คิดได้ว่าการเกิดเป็นหญิงมันช่างน่าบัดซบจนเหลือจะกล่าว 

เจ้าหญิงลำดับ 7 จึงออกเดินทางตามหามหาสมบัติด้วยความทะเยอทะยาน 

ด้วยหวังว่าจะกลับมาและปลดแอกตัวเองออกจากวังบ้า ๆ นี้ได้เสียที

และแล้วชีวิตเธอก็เพิ่มดีกรีความตลกในชีวิตขึ้นไปอีกสองสามระดับ

 เพราะเมื่อกลับมาถึง ท่านพ่อและเหล่าขุนนางดันไม่พอใจกับมหาสมบัติชิ้นดังกล่าว พวกเขาเลยไล่เธอให้ไปเสียพ้น ๆ 

เจ้าหญิงวัย 13 จึงต้องหนีหัวซุกหัวซุนเข้าป่า หลบหลีกการตามล่าของหน่วยลอบสังหารจนแทบจะเอาชีวิตไม่รอด

เจอเข้าไปขนาดนี้ ใคร ๆ ก็คิดว่าเจ้าหญิงองค์นี้คงจะชะตาขาดแล้วล่ะ...

 ก็น่าแปลกดีที่เธอรอดมาได้จนอายุ 18

และในเมื่อชีวิตมันน่าบัดซบขนาดนี้แล้ว... 

ก็คงน่าตลกดีเหมือนกัน ถ้า ‘เจ้าหญิงมินเดรซา’ จะไม่อยากกลับมาคิดบัญชีไอ้พวกเฮงซวยพวกนั้นให้ครบทั้งต้นทั้งดอก!

************************************

แผนที่นี้จัดทำขึ้นเพื่อใช้ประกอบนิยายเรื่อง Road of Rose มรคาพันหนาม เท่านั้น หากจะนำไปใช้ต่อได้โปรดอ้างอิงถึงด้วย จะขอบคุณยิ่ง

This map artwork is illustrated for 'Road of Rose' only. Copying is allowed but please note my novel's name. Thanks.

* นิยายเรื่องนี้เกิดจากจินตนาการของผู้แต่งล้วน ๆ สถานที่ บุคคลต่าง ๆ รวมถึงเวทมนตร์ในเรื่องล้วนไม่มีอยู่จริง

** นิยายเรื่องนี้มีตัวละครกลุ่ม lgbt+ อาจมีฉากหวือหวา ผู้ใดชอบก็จิ้นไป ผู้ใดไม่ชอบก็พึงระวัง //จู่ ๆ ก็จะมีเฉ๊ย!

*** นิยายเรื่องนี้ไม่ได้เขียนมาเพื่อขายขำ ย่อมไม่ใช่นิยายตลก แต่เต็มไปด้วยเล่ห์กล ปริศนาและความบัดซบของตัวละครในระดับแน่นจอ (เหรอวะ เลอองเต้นี่ไม่ใช่ตัวขายขำจริงดิ) //แกงตัวละครตัวเองแล้วหนึ่ง

***** นิยายเรื่องนี้อาจมีตัวอย่างที่ไม่ดีในการดำเนินชีวิต โปรดใช้วิจารณญาณ (ที่ไม่ใช่จักรยาน) ในการเสพ

******* นิยายเรื่องนี้ไม่มีบรรทัดฐานในการดำเนินชีวิตที่เป็นจริงเป็นจัง ผู้อ่านอย่าได้ถือสาหาความกับจินตนาการฟุ้งเฟ้อของคนเขียน

และถึงข้อดอกจันกี่ดอกไม่อาจทราบได้...แต่ก็ข้อสุดท้ายแล้ว ผู้เขียนนิยายเรื่องนี้ก็ขอให้นักอ่านทุกคนสนุกกับการอ่านอย่างที่ผู้เขียนสนุกกับการเขียนนิยายเรื่องนี้ละกันนะคะ

TB